یکی از راه های تعیین جنسیت مرغ عشق توجه به رنگ توده مومی شکلی است که ناحیه حاوی سوراخ های بینی را می پوشاند. توده مومی شکل ، در جنس نر به رنگ آبی مایل به ارغوانی روشن بوده ، اما در جنس ماده ، به رنگ قهوه ای کم رنگ تا سفید ( در مواقع عادی سال ) و قهوه ای ( در فصول جفت گیری ) ، می باشد . به علاوه ، توده مومی شکل در نابالغین هر دوجنس ، به رنگ صورتی است ( البته در بسیاری از نرهای جوان ، این ناحیه صورتی  - ارغوانی می باشد ) . برخی از انواع مرغان عشق ماده ، در فصول جفت گیری دارای توده مومی شکل قهوه ای می شوند که پس از پایان دوره مزبور ، به شکل و رنگ طبیعی خویش باز می گردد . گاه ، ماده های جوان با مشاهده ناحیه گچی سفید رنگ لطیفی که حول سوراخ های بینی را پوشانیده است ، مورد شناسایی قرار می گیرند .

لازم به ذکر است ، نرهای متعلق به نژادهای آلبینو ، لوتینو ، روشن چشم سیاه یا ابلق مغلوب ، در تمام طول عمر خویش دارای توده مومی شکل صورتی – ارغوانی می باشند . تعیین جنسیت مرغ عشق با عبور از شش ماهگی ، چندان دشوار نمی باشد . با این حال رفتار شناسی و شکل سر نیز در این زمینه کمک شایانی می نماید . نرهای بالغ ، اجتماعی ، پر سر و صدا و شاداب هستند . مرغان عشق ماده ، دارای ناحیه پشت سری مسطح می باشند . از سوی دیگر از نقطه نظر روان شناختی ، ماده ها آرام تر و غیر اجتماعی تر از نرها هستند .

جهت پرورش و جفت گیری مرغان عشق تعیین جنسیت مرغ عشق از اهمیت ویژه ای برخوردار است چرا که بعضا مشاهده می شود بدلیل عدم اطلاع کافی پرورش دهنده یک جفت پرنده از جنس یکسان برای پرورش و جوجه کشی انتخاب می شود.